Daniel Samson
"Dawa ya rushwa sio kulaumiana au kunyoosheana vidole na wengine
kujiona watakatifu na rushwa haiwaathiri, lakini mapambano ha yanahitaji utashi
na dhamira ya dhati kwa kila raia
"RUSHWA adui wa haki" ni msemo
uliotumika sana
na mwasisi wa Taifa la Tanzania Mwalimu Julius Nyerere katika harakati zake za
kupinga utoaji na upokeaji rushwa ambayo ililenga kupotosha haki na usawa
miongoni mwa wananchi.
Msemo huu
haukutumika katika maneno bali alipinga rushwa kivitendo na kuhakikisha
viongozi na wananchi wanaepukana na mdudu rushwa na kujenga jamii inayoheshimu
utawala wa sheria na haki za binadamu.
Kutokana na
mfano mzuri wa Mwalimu Nyerere aliouonyesha kupambana na vitendo vyote vya
kidharimu, viongozi na raia wote waliiga mwenendo wake na taifa lilithamini
usawa na haki kwa watu wote bila kujali matabaka.
Hata chama
ambacho alikuwa anakiongoza ambacho kinashika dola mpaka leo, Chama Cha Mapinduzi
(CCM), katika katiba yake kina kipengele cha ahadi za mwanachama ambazo kila
mtu aliyetaka kujiunga na chama hicho alitakiwa kuapa au kutamka kwa dhati
kabla ya kukubaliwa kuwa mwanachama wa chama hicho.
Ahadi namba
nne inasema "Rushwa ni adui wa Haki, Sitapokea wala kutoa rushwa"
maneno haya yalichukuliwa kwa uzito mkubwa kwa sababu Mwalimu Nyerere aliamini
nguvu iliyopo katika kukiri jambo ili kila mwananchama wakati huo awe hodari wa
kupinga rushwa.Na mara kwa mara wanachama walikumbushwa ahadi hiyo kwa lengo
la kukiimarisha chama, lakini sidhani kwa wakati huu kama ahadi hiyo inatendewa
kazi kama zamani.
Ahadi hiyo
ilikuwa ni nuru sio tu kwa wanachama wa CCM bali kwa taifa lote. Faida
ilionekana katika upatikanaji wa huduma za kijamii kama
vile maji, umeme, hospitali, elimu, makazi na chakula ambapo kwa kiasi kikubwa
zilikuwa za kuridhisha kulingana na uchumi wa wakati huo ambao ulikuwa
unategemea zaidi kilimo cha mazao ya biashara. Haki haikupatikana kwa fedha
wala vitu bali kwa utu na upendo.
Hali ya mambo
ni tofauti na wakati huu, hata wanachama wa chama hicho wengi wao wametuhumiwa
kwa nyakati tofauti kuhusika na ufisadi mkubwa kama wa RICHMOND, EPA, KAGODA n.k.
Hii ni
udhihirisho kuwa ahadi hiyo haina nguvu tena kama
ilivyokuwa wakati wa uongozi wa Mwalimu Nyerere, ambapo kila mtu aliogopa
kujiingiza katika vitendo vya kupokea na kutoa rushwa ili kuhakikisha
rasilimali za nchi zinawanufaisha wananchi wote bila kujali matabaka.
Rushwa imekuwa
rafiki wa haki na wapo baadhi ya watu hasa vijana kukiri waziwazi kupokea na
kutoa rushwa ili wapate haki kwa kisingizio kuwa bila 'mlungula' hakuna jambo
linalowezeka.
Dhana hii
potofu haipaswi kuachwa iote mizizi kwa sababu inalenga kuwanufaisha watu
wachache na familia zao kwa njia zisizo halali.
Lakini
umaskini walionao Watanzania wengi unawalazimisha kujiingiza katika vitendo
hivyo vya kidharimu kwa sababu baadhi ya mifumo ya uongozi inatoa mianya ya
kupindisha haki.
Katika hali ya
kawaida inaonekana rushwa inarahisisha upatikanaji wa stahili za maisha, lakini
upande wa pili rushwa inaliangamiza taifa letu kwa kiasi kikubwa na kutishia
kutoweka kwa amani na utulivu wetu ambao tumeujenga kwa muda mrefu sasa.
Sio ajabu ukamuona
mtumishi wa umma aliyeajiriwa takribani mwaka mmoja akimiliki magari, nyumba za
kifahari ambazo kwa akili ya kawaida haiwezekani mtu kuzipata ndani ya mwaka
mmoja kulingana na mshahara wake. Matokeo yake ni rushwa kutaka utajiri wa
haraka haraka.
Watawala na raia
wamepigwa upofu, hakuna aonaye tumebaki kulaumiana sisi kwa sisi, tukijiuliza
kwa nini taifa letu haliendelei kiviwanda, kilimo chetu ni cha kusuasua, tatizo
la ajira linaongezeka maradufu, tindikali na visasi baina ya wanasiasa.
Wananchi wamelala usingizi wa pono hawaoni tena, hata viongozi ambao ni dira ya
taifa nao wameshindwa kupata dawa ya rushwa.
Wengine wanajitenga
kwa kisingizio kwamba wao hawatoi na kupokea rushwa na kujiona wako salama,
lakini ukimya wao wa kutokukemea vitendo vya rushwa unazidi kuliangamiza taifa.
Nchi ya Mexico
imetumbukia katika mgogoro mkubwa wa dawa za kulevya kwa sababu walichelea
kudhibiti biashara hiyo mapema badala yake waliendekeza rushwa ili kuruhusu
matumizi ya dawa hizo kwa njia zisizo halali.
Leo utu wa mtu
unapimwa kwa fedha na sio thamani aliyonayo, mfano askari wa barabarani
akipokea rushwa ya shilingi 10,000 basi utu wake unalinganishwa na fedha hiyo. Kama tumefikia hatua hii tuko pahali pabaya kwa sababu
hakuna kitu ambacho kinaweza kulinganishwa na uhai wa mtu.
Watu wanathamini vitu
kuliko utu, chuki na uhasama umeongezeka katika jamii yetu kwa sababu ya rushwa
ambayo inazidi kuhalalishwa na hata wale watu wanaoaminika katika jamii
kusimama kupinga upotoshaji wa haki, nao kwa wakati tofauti wamejiingiza katika
kadhia hiyo.
Kuaminiana hakupo
tena, Watanzania ambao miaka ya nyuma tuliheshimiana na kuaminiana katika mambo
mengi, leo tumegeuka kuwa wanyama kiasi kwamba watu wanaogopa kula na kunywa
pamoja kwa kuhofia kuwekewa sumu.
Tafiti kadhaa
zinaonyesha kuwa Watanzania sita kati ya 10 hawaaminiani katika kutekeleza
mipango waliyojiwekea, tafsiri yake ni ubinafsi umetawala.
Kukithiri kwa
matumizi na biashara ya dawa za kulevya, vitendo vya kutekwa na kuteswa kwa
baadhi ya watu, kumwagiwa tindikali. Kutakatisha fedha kwa kujenga majumba ya
kifahari maeneo ya mijini ni matokeo ya watu fulani wenye maslahi yao binafsi kutumia pesa
walizonazo kufanya vitendo vya kihalifu ili kupindisha haki na ukweli.
Tunalipeleka wapi
taifa hili ikiwa watu wanaopokea na kutoa rushwa ili kupotosha haki na kupora
ardhi, mali za wananchi
maskini, wanaonekana kama mashujaa na mfano wa
kuigwa katika jamii. Wengi wanahoji kwanini hatuendelei ikilinganishwa na
rasilimali nyingi tulizonazo, jibu ni rahisi tumekithiri katika rushwa.
Nchi ya China ambayo ni
taifa kubwa duniani lenye uchumi imara, limefika hapo lilipo kwa sababu
viongozi na raia wake wanatambua wazi madhara ya kuendekeza vitendo vya kupokea
hongo.
Sio ajabu kuona taifa
hilo
limejiwekea sera na sheria nzito za kupambana na rushwa ambazo hazichagui
viongozi wala raia, wote huwajibika kwa majukumu na wadhifa walionao katika
taifa.
Sheria ya kunyonga
ambayo inatumika China
imesaidia kwa kiasi kikubwa kuondoa tatizo hilo, ingawa ni kinyume cha haki za binadamu.
Dawa ya rushwa sio
kulaumiana au kunyoosheana vidole na wengine kujiona watakatifu na rushwa
haiwaathiri, lakini mapambano haya yanahitaji utashi na dhamira ya dhati kwa
kila raia.
Tufahamu kuwa kupokea
na kutoa rushwa ni tabia ambayo hujidhihirisha pale mtu anapotaka apewe fedha
au vitu ili atimize au atimiziwe wajibu isivyo halali.
Katika mapambano haya
tunatakiwa kushughulika na saikolojia za watu na sio matokeo ya kile
kinachotendwa, ingawa adhabu ni sehemu ya kubadilisha tabia ya mtu lakini ni
zaidi ya hapo kama wananchi watakuwa na hofu itakayowafanya kuogopa rushwa kama wanavyoogopa moto.
Hofu ambayo mtu
anaumbiwa katika akili yake inamfanya mtu kuchukia matendo yote ambayo
yatawadhuru wengine na hata yeye akitendewa hatafurahia kutendwa. Na hivi
ndivyo Mwalimu Nyerere alivyotumia weledi wake kuwaaminisha watu ubaya wa
rushwa katika maendeleo ya taifa.
Tufike mahali
Watanzania, kukataa rushwa kwa vitendo na kuungana pamoja kubadilishana tabia
zetu ili wote tunufaike na rasilimali zetu kwa haki na usawa. Tukiliacha tatizo
hili liendelee kukita mizizi hakuna atakayesalimika na matokeo ya rushwa.
Mabadiliko yanaanza
na wewe, kuwa sehemu ya mabadiliko katika nafasi uliyonayo ili taifa liepuke
kuingia katika migogoro ambayo itakuwa vigumu kutoka. Rushwa hupofusha macho
tusipoangalia tutatumbukia shimoni wote.
No comments:
Post a Comment